Gedicht: Kunst

Aangezien ik het momenteel ge-wel-dig druk heb, heb ik niet echt tijd om een nieuw uitgebreid blogbericht te plaatsen (tja, ik geef het gewoon toe, want eerlijk duurt het langst). Omdat ik deze blog niet graag weken blanco laat staan, heb ik maar even in mijn computerarchief gezocht. En met succes!

Ik heb nog een gedicht teruggevonden, dat ik heb geschreven toen ik elf was. Net zoals mijn gedicht "Het spook in het kasteel", is dit gedicht op school in de grote gedichtenmap verdwenen. Gelukkig had ik er zelf nog een exemplaar van liggen.

Nou ja, mijn liefde voor kunst heb ik al jaren, zoals jullie in dit gedicht kunnen lezen.

Have fun! :D

Kunst

Kunst,  je maakt iedereen blij.

Je maakt gevoelens vrij.
Kunst, mijn ideaal.
Je bent een taal

Die alle mensen verstaan.

Een lach, een traan.
Je zegt het allemaal.
Soms brutaal.

Maar meestal lief.

Kunst, je bent m’n hartendief.
Je geeft je kleur aan mijn bestaan.
Soms dicht je over de maan,

Of over de nacht,

Vol sterrenpracht.
Liefde of de dood.
Geluk klein of groot.

Geen enkel gevoel is je onbekend.

Waarheen ik mijn blik ook wend,
Ik ontmoet je overal.
In berg en dal,

In de lucht en op de zee,

Overal ga je met me mee.
Voor altijd blijf je in mijn hart.
Want, je bent echt apart.

Ge-Spam-med!!!

Toen ik eergisteren mijn “alternatieve mailbox” checkte, zat er echt een type verrassingsmail in. Ik kreeg een werkaanbieding van een Engels bedrijf (dus ja, helaas was de mail ook in het Engels, met af en toe wat moeilijke termen, wat me dwong om de mail eerst enkele keren te overlezen vooraleer ik het helemaal snapte). Ze zoeken naar mensen in  Europa en ‘toevallig’ lijk ik erg geschikt voor de functie, ten minste, als ik iets van computers ken.

Ik hoef alleen even mijn contactgegevens op te sturen, en laten weten wanneer ik het beste telefonisch bereikbaar ben. Er hangt een hoog salaris, werkzekerheid, etc. aan vast. Goh, wat heb ik mazzel, zeg.

Ik heb wel wat verstand van computers (nou ja, heb toch al ontdekt hoe ik een blog moet aanmaken, en dat is een hele overwinning voor me persoonlijk ;) ). En daarnaast, weten die mensen van het bedrijf veel hoe goed ik met computer overweg kan. Aangezien ze waarschijnlijk geen Nederlands kunnen, lezen ze heus niet in dit blogbericht mijn werkelijke computercapaciteiten. :P

Een goede job in tijden van crisis, en dat terwijl ik amper zestien ben… Aanlokkelijk. En weer zo onwerkelijk. Met andere woorden: junkmail, maar dan wel met enkele dingetjes erin die zich onderscheiden van het normale kaliber spam- wat die dingetjes precies zijn, meld ik niet, omwille van mijn privacy.

Even kreeg ik nog een wild plan om die mail te beantwoorden, uiteraard niet met mijn werkelijke gegevens want dat zou pas dom zijn, louter voor de gein. Want misschien was die mail ook wel gewoon een vroege aprilgrap?
Dat plan liet ik gauw varen, aangezien het nergens op slaat. Daarnaast is het gewoon gevaarlijk, om op zulke dingen in te gaan. Nou ja, jullie waarschuwen voor dergelijke mails moet ik niet, het boek Bitterzoet van Simone de Jong doet dit al genoeg.

De mail verdween bij mij dus onverbiddelijk in de junkbox. Ik heb wel mezelf nog even een pets op mijn hoofd gegeven omdat ik die mail überhaupt open geklikt heb- wat als ik er een mooi virus aan overhoud? De volgende keer moet ik zoiets maar onmiddellijk deleten.
Ook al is het mijn tweede mailadres waarop ik die mail ontving, ik zou niet graag een nieuw, tweede mailadres willen aanmaken. Ik heb wel wat beters te doen, zoals dit blogbericht schrijven. ;)

Trouwens nog een extra weettedingetje (zo, wat een bizarre term gebruik ik nou weer): vandaag is het mijn zestiende-en-halve verjaardag!!! Niet zo speciaal als een echte verjaardag natuurlijk, maar misschien toch een feestje waard? Of misschien is elke dag wel weer een feest, want elke dag die je ouder wordt, kun je misschien wel beschouwen als "een verjaardag".